ठेच


चालता चालता कधीतरी ठेच लागणारच,
जगायच म्हंटल्यावर दु:ख हे असणारच.
ठेच लागणार म्हणून चालायच का सोडायच?
दू:ख आहे म्हणून का जगायच सोडायच?
दु:खातही आनंदाला कोठे तरी शोधायचे.
आतुन रडतानाही दुस-याला हसवायचं..ह्यालाच जगणे म्हणतात ….
स्वतः रडूनही जो दुसऱ्याला हसवतो ….
.दुसऱ्याच्या आनंदात आपले सुख पाहतो ….तो सुखी राहतो..!

Kishor More

Categories: कविता संग्रह | यावर आपले मत नोंदवा

पोस्टचे नॅव्हिगेशन

यावर आपले मत नोंदवा

Blog at WordPress.com.